'Na 5 maanden op de intensive care werd Jelle ontslagen uit het ziekenhuis. In het ziekenhuis was een medewerker van Dea Dia al kennis komen maken. Dit voelde erg fijn. Zo wisten we al bij wie we Jelle zouden achterlaten. De klik was er gelijk en het voelde heel huiselijk. Een lieve verpleegkundige die ons door de lastige periode heen loodste. We gingen het ziekenhuis in met een gezond kind en kwamen het ziekenhuis uit met een kind met canule. Zoveel onzekerheid en dingen die we niet wisten. De verpleegkundigen van Dea Dia hielpen ons met alles. Ze bouwden een netwerk van kinderverpleegkundigen om ons heen die ook de thuiszorg zouden leveren. Daarnaast ging Jelle naar Dea Dia 2 dagen in de week. We brachten Jelle hier met een gerust hart. Jelle kon lekker spelen in een veilige omgeving. We zijn als gezin in het jaar zoveel gegroeid mede door de verpleegkundigen van Dea Dia. Na een jaar werd Jelle geopereerd aan zijn luchtweg en was hij canulevrij. Een dubbel gevoel dat we afscheid moesten nemen van Dea Dia. Goed omdat Jelle gezond genoeg is om naar een regulier dagverblijf te gaan, maar zo jammer dat we afscheid moesten nemen van de mensen die er dat moeilijke jaar voor ons zijn geweest.'